كريم اهل بيت

7 خصلت نیک که شیطان را به زانو در می‌آورد

یکی از نشانه‌های ایمان، بلند گفتن «بسم‌الله الرحمن الرحیم» است، بسیار عجیب است که شیطان در دو جا به واسطه عدم ذکر نام خدا در اموال و اولاد آدمی شریک می‌شود.

به گزارش افکارنیوز، روزی ابلیس در گوشه مسجدالحرام ایستاده بود، حضرت رسول(ص) هم مشغول طواف خانه کعبه بود، وقتی آن حضرت از طواف غافل شد، مشاهده کرد که ابلیس ضعیف، نزار و رنگ پریده کناری ایستاده است.

پیامبر(ص) نزدیک او رفت و فرمود: ای ملعون! تو را چه شده است که این چنین ضعیف و رنجوری؟ گفت: یا رسول‌الله! از دست امت تو به جان آمده و گداخته شدم و صبر و طاقتم تمام شده است.

پیامبر(ص) فرمود: ای ملعون! مگر امت من با تو چه معامله‌ای کرده‌اند که این قدر از دست آنان می‌نالی و به فغان آمده‌ای؟! گفت: یا رسول‌الله! هفت خصلت نیکو در امت تو وجود دارد که من هر چه تلاش می‌کنم، این خصلت‌ها را از ایشان بگیرم، نمی‌توانم!

پیامبر(ص) فرمود: آن خصلت‌‌های نیکویی که در امت من است، کدام است که تو را ناراحت کرده و گداخته‌اند؟!

شیطان گفت: آن خصلت‌ها عبارت‌اند از:

1- هر گاه به هم می‌رسند، سلام می‌کنند.

2-وقتی همدیگر را ملاقات می‌کنند با یکدیگر دست می‌دهند.

3-وقت غذا خوردن و شروع کارها «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» می‌گویند.

4-هر وقت سخن می‌گویند إن‌شاءالله می‌گویند.

5- از گناه استغفار می‌کنند.

6-وقتی نام تو را می‌شوند، بلند صلوات می‌فرستند.

7- به اهل بیت تو مهر می‌ورزند.

*آداب سلام کردن

سلام کردن آدابی دارد و آن اینکه فرد تازه‌ وارد به جمع سلام می‌کند، ایستاده به نشسته،‌ سواره به پیاده، کوچک به بزرگ، البته این به معنای آن نیست که فرد مقابل بایستد و به انتظار سلام باشد،‌ بهتر است در سلام کردن پیشی بگیریم.

دیگر آدابی که به هنگام ملاقات دو برادر دینی سفارش شده است، مصاحفه است، یعنی دست دادن و در آغوش کشیدن برادر دینی، گاهی اوقات می‌بینیم دو نفر در مواجهه با هم سلام می‌کنند،‌اما از دست دادن و مصاحفه خودداری می‌کنند، گویی فرد مقابل بیماری مسری دارد و ما می‌ترسیم به ما نیز سرایت کند، در حدیث است وقتی دو نفر به یکدیگر می‌‌رسند و با هم دست می‌دهند، گناهشان پاک می‌شود، از همین جاست که گفته شده وقتی عصبانی هستید، سعی کنید دست برادر خود را لمس کنید، عاطفه برادی از طریق لمس دست منقل می‌شود و در فروکش کردن خلق‌وخوی تند بسیار مؤثر است.

*ذکر «بسم‌ الله الرحمن الرحیم»

از دیگر مواردی که شیطان را ناراحت می‌کند و ما از آن غافل هستیم، ذکر نام خدا در ابتدای کارهاست، سفارش شده است که قلب و بعد از غذا دست خود را بشویید و در هنگام شروع بسم‌ الله الرحمن الرحیم و در انتها الحمدلله بگویید، کارهایتان را با این ذکر آغاز کنید، حتی حدیثی منتسب به امام حسن عسکری(ع) است و نشانه‌های مؤمن را بر می‌شمارد، گفته شده است یکی از نشانه‌های ایمان بلند گفتن «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» است، بسیار عجیب است که شیطان در دو جا به واسطه عدم ذکر «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» در اموال و اولاد آدمی شریک می‌شود، یکی در هنگام انعقاد نطفه و دیگری در هنگام غذا خوردن.

http://www.afkarnews.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C-14/690454-%D8%AE%D8%B5%D9%84%D8%AA-%D9%86%DB%8C%DA%A9-%DA%A9%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%B7%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D8%A7%D9%86%D9%88-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%DB%8C-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%AF?rssRedirect=c2hhaHJla2hhYmFyLmNvbQ%3D%3D

آیا اموات هم دلتنگ می‌شوند؟

اموات به اذن خداوند به دیدار نزدیکان خود می‌آیند و از احوال آنان جویا می‌گردند.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اصل وجود انسان همان روح است و احساسات انسانی از جمله عشق، دلتنگی و غیره همه حالات روحی است که توسط بعد مادی انسان به منصه ظهور می‌رسد و بعد از مرگ، جسم انسان از بین می‌رود و روح باقی می‌اند، پس بدیهی است که احساساتی از جمله «دلتنگی» نیز باقی خواهند ماند.

پس از مرگ و جدایی روح از شدیدترین متعلقش که همان بدن است، شناخت‌ها و علایق و ارتباطات هم چنان باقی می‌ماند، البته با این تفاوت که پس از مرگ، اراده و اختیار از آدمی سلب می‌گردد؛ مردگان، صدای ما را (باذن الله) می‌شنوند، حتی حرف نیز می‌زنند، منتهی چون آنها دیگر ابزار مادی زبان را ندارند و ما نیز تا در دنیا هستیم، از راه اعضای بدن صداها را می‌شنویم و درک می‌کنیم، حرف یا پاسخ آنها را نمی‌شنویم. چنان چه در اخبار وارده و احادیث تصریح شده که شخص رسول الله (ص)، با مردگان حرف می‌زدند.

 در روایات نیز به تداوم این ارتباطات، به ویژه با خانواده که علایق بیشتری با آنها ایجاد شده، بیانات صریحی وجود دارد:

امام صادق(ع) می‌فرماید: «اذا کانَ یومَ الجُمعةِ و یوما العِیدَینِ امَرَ اللهُ رضوان خازن الجنان ان ینادی فی ارواح المؤمنین و هم عرصات الجنان: انّ اللهَ قَد اذنَ لَکم الجُمعةَ بالزیارةِ الی اهالیکُم و احبائکم مِن اهلِ الدُنیا»؛ روز جمعه و عید فطر و قربان که می‌شود، خداوند به رضوان نگهبان و مأمور بهشت دستور می‌دهد که در میدان بهشت برزخی به ارواح مؤمنان اعلام نماید که خداوند به شما اجازه داد که جمعه را به زیارت خانواده و دوستان که در دنیا هستند برود. بعد خداوند به رضوان دستور می‌دهد برای هر فردی شتری از شترهای بهشتی آماده کنند در حالی که این شتر از زبرجد سبز پوشیده شده و نیز به پارچه‌های بهشتی تزئین شده، بعد خداوند دستور می‌دهد اهل آسمان‌ها از آنها استقبال کنند. در چنین فضایی فرشتگان هر آسمانی از آنها استقبال می‌کنند، بعد از آن ارواح از آسمان با استقبال پایین می‌آیند در وادی السلام پشت کوفه فرود می‌آیند.

از دلایل دیدن و یا مخفی ماندن برخی از احوال این است که برای مؤمن پس از مرگ عذابی وجود ندارد و حزن و اندوه خودش نوعی عذاب است، لذا اخباری که موجب اندوه وی گردد، بر او پوشیده می‌ماند. مضافاً بر این که این روایت دلالت دارد که اراده و اختیار دنیوی از او سلب شده است که نمی‌تواند همه‌ی واقعیات را دیده و درک نماید.

هم چنین از امام صادق (ع) نقل شده که: «هیچ مؤمن و کافری نیست که در هنگام ظهر نزد خانواده‌ی خویش حاضر نگردد. وقتی مؤمن خانواده‌اش را در حال انجام اعمال صالح می‌بیند، خداوند را حمد گوید و وقتی کافر خانواده‌ی خویش را در حال انجام اعمال صالح ببیند، بر آنان غبطه می‌خورد.»

در روایت دیگری بیان شده که: «اسحاق بن عمّار سؤال کرد: آیا شخصی که از دنیا رفته با خانواده‌ی خویش دیدار می‌نماید یا خیر؟ امام فرمودند: آری. پرسید: هر چند گاه؟ فرمود: بنا به منزلتی که نزد خدا دارد. هر هفته، هر ماه یا هر سال…»

در برخی روایات وارد شده که ارواح به دیدن بازماندگان می‌آیند (به ویژه والدین به دیدار فرزندان و بالعکس) و به آنان التماس می‌کنند که چیزی برای ما بفرستید، ولو به کمی یک جرعه آب یا یک پاره استخوان. پس، ارتباط ارواح با متعلقین تا وقتی در دنیا باقی هستند، برقرار خواهد ماند. منتهی چنان چه بیان شد، به کمیّت، کیفیت و چگونگی معین شده از سوی خداوند متعال.

http://www.yjc.ir/fa/news/6301652/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AA-%D9%87%D9%85-%D8%AF%D9%84%D8%AA%D9%86%DA%AF-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AF